Żywopłoty i podobne do nich szpalery, czyli rzędy gęsto sadzonych drzew lub krzewów spełniają podobną rolę. Osłaniają posiadłość, dają poczucie prywatności, chronią przed wiatrem, hałasem, kurzem lub nadmiernym słońcem. Gdyby żywopłoty rodziły owoce, pożytek byłby podwójny.
Doskonałymi krzewami na żywopłot owocowy są czerwone i białe porzeczki. Krzewy sadzimy w rzędzie co 30-50 cm i przycinamy tuż nad ziemią. W drugim roku, na wiosnę usuwamy pędy rosnące krzywo i pokładające się na ziemi. Pozostałe pędy ( te w miarę proste ) przycinamy równo na 40 cm od ziemi, aby się rozkrzewiły. W tym samym czasie trzeba wbić w ziemię impregnowane kołki o długości około 1,5 m i rozpiąć na nich 3 poziome ocynkowane druty średnicy 1,5-2 mm. Wyrastające pędy przywiązujemy do drutów w odstępach co około 10 cm, tworząc ścianę owocową. W trzecim i czwartym roku - najlepiej jest regulować kształt i wysokość żywopłotu przez wycinanie i skracanie pędów sekatorem. Gdy nasza ściana owocowa odpowiednio się zagęści i rozrośnie, można ją ciąć z boków i z góry nożycami, ponieważ owoce porzeczki czerwonej znajdują się głębiej, na pędach starszych. Najlepsza pora na cięcie przypada po fazie intensywnego wzrostu pędów, a więc w drugiej połowie czerwca lub na początku lipca. Porzeczki wcześnie kończą wzrost, toteż po przycięciu pędów nie ma odrostów.
W podobny sposób można uprawiać porzeczki czarne, lecz będzie to raczej szpaler niż żywopłot. Porzeczki czarne owocują głównie na pędach młodszych. Cięcie nożycami będzie dla nich nieodpowiednie. Cięcie musi być więc wykonywane selektywnie sekatorem. Trzeba wycinać pędy starsze, 3 - 4 letnie, zostawiając młodsze. Można wycinać pędy odchodzące w bok od rzędu, by uzyskać ładną i równą ścianę.
Z agrestu piennego można uformować owocową kurtynę.
Agrest pienny szczepiony na wysokości 80 - 100 cm, sadzimy w rzędzie gęsto co 50-70 cm i przywiązujemy do poziomego drutu rozciągniętego między palikami na wysokości korony. Po posadzeniu, pędy w koronie trzeba przyciąć krótko na kilka oczek, by się obficie rozgałęziły. W następnych latach pozwalamy, by pędy rozrastały się swobodnie i zwieszały w dół. Pędy rosnące do góry i na boki można przygiąć do dołu i przywiązać sznurkiem. W ciągu 3 lat można z takich agrestów utworzyć zieloną, owoconośną kurtynę prawie do samej ziemi. Jej miąższość i zagęszczenie trzeba regulować sekatorem.
Czysto utrzymany rząd malin z pędami przywiązanymi do drutu tworzą ładną, owocową ścianę.
Maliny wyglądają ładnie, gdy wkrótce po zbiorach owoców pędy zeszłoroczne są wycinane, a nowe pędy tegoroczne - przywiązywane do drutu. W podobny sposób można prowadzić jeżyny.
Z krzewów rzadziej uprawianych najlepszym na żywopłot owocowy jest pigwowiec. Pigwowiec znosi cięcie bardzo dobrze, kwitnąc i owocuje poniżej powierzchni cięcia. Pigwowiec okazały utworzy żywopłoty do wysokości 2 m. Bardzo popularny pigwowiec japońskie dorośnie do 1 m. Pigwowiec sadzimy co około 40 cm w rzędzie. Przez kolejne 3 lata po posadzeniu trzeba przycinać pędy roczne na 40 cm powyżej poprzedniego cięcia, by się rozkrzewiły i usztywniły. Cięciem z boków wyrównujemy ścianę pionową żywopłotu. Po uformowaniu trzeba przycinać żywopłot regularnie co roku na wiosnę i na przełomie czerwca/lipca. Szczytową część żywopłotu zawsze tniemy na półokrągło, nigdy nie na kształt prostopadłościanu. Miąższość żywopłotu może się wahać od 40 do cm.
Bardzo ładną ścianę owoconośną można uformować z winorośli. Niektóre odmiany, głównie tak zwane mieszańce mają piękne liście. Łoze winorośli rozpinamy na 2-3 drutach rozciągniętych między palikami. Latoroślie ukazujące się w maju rosną niezwykle szybko i błyskawicznie tworzą zieloną ścianę. Utrzymujemy ją zwartą, wycinając 2-3 razy w roku latorośle zbędne wyrastające daleko poza ścianę. Jesienią cieszymy się pysznymi owocami i pięknie przebarwionymi liśćmi. Winorośl wymaga bardzo mocnego cięcia każdej wiosny, lecz to już inny temat.